راهنمای والدین پناهندگان
vorschule.jpg

توصیە و راهنمایی والدین در مورد کمک وحمایت از کودکان قبل از سن مدرسە پس از تجارب آسیب پذیری )تروما(

عکس العمل ها/رفتار احساس ناتوانی و منفعل بودن:

کودکان اینرا میدانند کە قادر بە حمایت از خود نمیباشند. هنگامیکە فاجعەای رخ دهد آنها احساس ناتوانی بیشتری میکنند. آنها میخواهند مطمئن باشند کە والدینشان از آنها مواظبت میکنند. آنها این را احتمالأ از طریق ساکتی و یا عصبی بودن غیر عادی نشان میدهند.

عکس العمل والدین

  • فرزندتان را دلداری دادە و بگذارید استراحت نماید، بخورد و بیاشامد و بازی و نقاشی کند.
  • هنگام بروز علائمی در حال بازی یا نقاشی، ناشی از آن واقعە بە مسائل مثبتی اشارە نمایید تا او دوبارە احساس امنیت و خوبی داشتە باشد.
  • بە او اطمینان دهید کە شما بە همراه بزرگسالان دیگر از او مراقبت میکنید.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • فرزند خود را بیشتر بغل کرده، دستش را گرفتە و بگذارید در بغلتان بنشیند.
  • اطمینان خاطر حاصل کنید کە فرزندتان میتواند در جایی کە تحت مراقبت است، بازی کند.
  • در بازی یک کودک ٤ سالە دیوارهای خانە در اثر آتش سوزی همیشە خراب میشوند. هنگامیکە از وی سوال میشود “میتوانی دیوارها را طوری بسازی کە در مقابل آتش مقاومت کنند؟”، او با سرعت دیوار ٢ برابر ضخیمی را ساختە و میگوید: “آتش دستش بە ما نمیرسد.” بزرگسالی میتوانست جواب دهد: “این دیوار حتمأ مقاوم است” و توضیح دهد: “ما هر کاری انجام میدهیم تا بتوانیم در جای امنی باشیم.”

عکس العمل ها/رفتار احساس ترس همیشگی:

این امکان وجود دارد کە کودکان از این بسیار وحشت داشتە باشند کە تنها باشند، در دستشویی یا حمام باشند، بە رختخواب بروند یا از والدین خود جدا باشند. کودکان میخوهند بر آن باور باشند کە والدینشان در هر زمانی قادر بە حمایت از آنها هستند و بزرگسالان دیگر مانند معلم و مربی و پلیس آمادە کمک بە ایشان میباشند.

عکس العمل والدین

  • در برابر کودکتان تا جای ممکن خونسرد باشید. سعی کنید کە ترس خود را بە کودک نشان ندهید.
  • بە فرزندتان کمک کنید دوبارە اطمینان حاصل کند کە شما تنهایش نگذاشتە و از او مواظبت میکنید.
  • بە یاد او بیاورید کە انسانهایی هستند کە بە خانوادەها کمک میکنند و خانوادە شما در صورت لزوم کمک بیشتری دریافت خواهد نمود.
  • بە او اطمینان خاطر دهید کە هر وقت بروید دوبارە برمیگردید. بە زبانی سادە بگویید کە چە زمانی برمیگردید و خوش قول باشید.
  • بە او این امکان را بدهید کە ترس خود را نشان دهد.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • دقت کنید کە فرزندتان بر حسب تصادف شاهد ترس و نگرانی شما نباشد، هنگامیکە تلفونی یا حضوری با دیگران صحبت میکنید.
  • چیزهایی بگویید از قبیل: “ما دیگر در امنیت هستیم در مقابله با آتش و مردم خیلی تلاش میکنند که ما حالمان خوب باشد.”
  • بگویید: بیا پیش من و دستم را بگیر اگر ترس داری. من اینطور میفهمم کە میخواهی چیزی بە من بگویی.

عکس العمل ها/رفتار ندانستن اینکە آیا خطر بە اتمام رسیدە:

امکان آن وجود دارد کە کودکان هنگامیکە بە سخنان بزرگسالان یا کودکان دیگر گوش میدهند، بدون داشتن تصوری در مورد شنیدەها بە این نتیجە برسند کە آن واقعە دوبارە تکرار خواهد شد. آنها ممکن است فکر کنند کە خطر در نزدیک خانە میباشد، حتی اگر واقعەای در دوردست صورت پذیرفتە باشد.

عکس العمل والدین

  • توضیحات سادەای را در این مورد تکرار نمایید، در صورت لزوم هر روز. کلمات خود را طوری انتخاب نمایید کە کودک حتمأ متوجە معنی آنها باشد.
  • ببیند کە کودکتان چە توضیحات دیگری را در این مورد شنیدە است و در صورت لزوم سوء تفاهمات پیش آمدە را رفع سازید.
  • در صورتیکە از آن منشا خطر دور گشتەاید، مهم است کە بە فرزندتان بگویید کە خطر دور گشتە.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • بارها برای کودکتان تکرار کنید کە اتش را خاموش کردەاند و شما منطقە خطر را ترک کردەاید.
  • در روی یک نقشە بە او نشان دهید یا بر روی کاغذ بکشید کە چقدر با آن منطقە فاصلە دارید و اینکە در امنیت هستید. “میبینی؟ آن واقعە آنجا بود ، اما ما هم اکنون اینجا هستیم، خیلی دوریم از آنجا، در یک مکان امن.”

عکس العمل ها/رفتار برگشت بە رفتار قبل

مکیدن شصت دست، رختخواب را خیس کردن، زبان اطفال، در بغل نشستن.

عکس العمل والدین

  • تا جای ممکن خنثی و منطقی برخورد کنید، چرا کە این رفتار کودکتان بعد از آن واقعە میتواند مدتی بە طول بیانجامد.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • لباسها و ملافەها را بدون توضیح عوض کنید، هر زمان کە کودکتان رختخواب را خیس کند. نگذارید کسی بە او چیزی بگوید مانند “تو چە طفل کوچولویی” و او را خجالت دهد.

...عکس العمل ها/رفتار ترس از آنکە خطر دوبارە برگردد

در حالاتی کە کودکان دوبارە آن فاجعە برایشان تداعی شود، از طریق چیزهایی کە میبینند، میشنوند یا حس میکنند.

عکس العمل والدین

  • فرق بین آن واقعه و بە خاطر آوردن آنرا برای او شرح دهید.
  • تا جایی کە برایتان میسر است از فرزندانتان در مقابل چیزهایی کە آنها را بە یاد آن واقعە میاندازد پشتیبانی کیند.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • “با وجود اینکە شومینە روشن است ولی این بە معنای سوختن خانەمان نیست. ما این آتش را زیر کنترل داریم، این خیلی ضعیفتر از آن است و نمیتواند چیزی را خراب سازد.
  • مانع از آن شوید کە او در تلویزیون، رادیو یا اینترنت راجع بە آن فاجعە چیزی بشنود یا ببیند و از این طریق ترسهایش دوبارە از سر گیرد.

عکس العمل ها/رفتار سکوت کردن:

کودکان سکوت میکنند و یا مشکل دارند کە بگویند چە چیزی باعث ناراحتی آنها است.

عکس العمل والدین

  • در مورد احساس عصبانیت، غمگینی و یا نگرانی کە کودکان میتوانند نسبت بە والدین یا دوستان و خواهر و برادر داشتە باشند، شرح دادە و گفتگو کنید.
  • فرزندانتان را وادار بە صحبت نکنید اما بە آنها نشان دهید کە همیشە میتوانند با شما صحبت کند.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • برای هر احساسی شکلکهای مختلفی روی کاغذ بکشید )سمایلی(. برای هر کدام از آنها داستان کوتاهی را تعریف کنید، مانند “بە یاد داری کە اولین شعلەها را دیدی و صورت نگرانی داشتی؟”
  • چیزی بگویید مانند: “بچەها میتوانند خیلی غمگین شوند هنگامیکە خانەیشان خراب شود.”
  • بە او وسایل بازی بدهید، برای آنکە او احساس خود را بیان کند. برای دست یافتن بە احساس او از کلمات احساساتی استفادە کنید، مانند: “این واقعأ نقاشی ترسناکی است. آیا ترس داشتی زمانیکە آتش را دیدی؟”

عکس العمل ها/رفتار مشکل خواب:

ترس از آنکە شب تنها باشد یا تنها بخوابد. ترس در هنگام بیدار شدن یا خواب بد دیدن.

عکس العمل والدین

  • بە فرزندتان اطمینان خاطر دهید کە در امنیت بە سر میبرد. در وقت خواب چند لحظەای در پیش او بمانید.
  • بگذارید کە کودکتان با نور کم در اطاق بخوابد و یا برای مدت محدودی پیش خودتان بخوابد.
  • برخی از کودکان بە آن نیاز دارند بە ایشان گفتە شود فرق بین خواب دیدن و واقعیت چیست.

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • دقت بە آن کنید کە فرزندتان قبل از رفتن بە رختخواب فقط کارهای آرامبخش انجام دهد. داستان مورد علاقەاش را برایش بگویید با مزمون آرامبخش.
  • در هنگام خواب بگویید:”امشب میتوانی پیش ما بخوابی، اما فردا در تخت خودت میخوابی.”
  • بە او بگویید “ کابوس از فکر خود انسان ناشی میشود، در صورتیکە بترسیم، نە از چیزهایی کە واقعأ اتفاق میافتند.”

عکس العمل ها/رفتار غیر قابل درک بودن مرگ

کودکان قبل از مدرسەای توانایی فهم آنرا ندارند کە مرگ غیر قابل برگشت است. طرز فکر آنها “جادویی میباشد” بە این معنی کە آنها تصور میکنند کە افکار ایشان میتواند باعث مرگ شدە باشد. حتی از دست دادن یک حیوان خانگی میتواند برای آنها خیلی سخت باشد.

عکس العمل والدین

  • توضیحات مناسبی را در رابطە با سن کودک در مورد واقعیات مربوط بە مرگ بدهید این مانع از امید بیجا میشود.
  • بە احساسات کودک خود در مورد از دست دادن یک حیوان خانگی و یا یک اسباب بازی مهم بی اعتنایی نکنید.
  • بە علایمی توجە داشتە باشید کە متواند بیانگر آن باشد کە او چە میخواهد بداند. با یک زبان سادە و قابل فهم بە او جواب دهید و بعد از وی بپرسید کە آیا میخواهد بیشتر بداند؟

مثالهایی برای آنچە والدین میتوانند بگویند یا انجام دهند

  • در صورت امکان این فرصت را بە او بدهید در مراسم اجتماعی یا مذهبی سوگواری شرکت نماید.
  • بە او کمک کنید تا راه خدحافظی مخصوص بە خود را بیابد، مثلأ از طریق نقاشی یک خاطرە خوب، شمعی را روشن نماید و یا دعایی برای فوت شدگان نماید.
  • “نە، پدر بزرگ دیگر برنمیگردد اما میتوانیم بە یادش باشیم و دربارەاش صحبت کنیم و خاطرات خوب را بە یاد بیاوریم.”
  • “ کسی نمیتوانست پدر بزرگ را نجات دهد و این هم تقصیر تو نبود. میدانم کە خیلی دلت برایش تنگ شدە.”

مخاطب

می توانید از طریق تماس زیر برای ما پیام ارسال کنید:

Bundespsychotherapeutenkammer (BPtK)

Klosterstraße 64, 10179 Berlin

E-Mail: info@bptk.de

Tel.: 030 278785-0

Fax: 030 278785-44