چگونە میتوانم بە فرزند خود پس از یک تجربە آسیب پذیری (تروما) کمک نمایم؟

شما از وطن خود گریختەاید، احتمالأ بە دلیل ویرانی و یا وجود جنگ در آنجا. شما خانە و کاشانە خود را کە در آن با خانوادە خود زندگی میکردید ترک نمودەاید. شما اکثرأ با پیمودن راههای بسیار سخت و دشواری خود را بە کشور آلمان رساندەاید. شما از دیار خود گریختەاید، احتمالأ بە این دلیل کە جانتان یا جان فرزندانتان در خطر بودە است. هنگام فرار مشکلات و سختیهای بسیاری متوجە شما بود. کسی کە در چنین شرایط ناامنی بسر برد، گاهأ ناچار میباشد تا زمانی طولانی با خاطرەهای آن سر و کلە بزند. سخت تر از هر چیز دیگری فراموش کردن تصاویر صحنەهای پرخطر میباشد کە دیدە اید. احساس ترسی کە همراە آن بود، کماکان در جسم و روح انسان باقی میماند. این یک امر طبیعی بودە و همە انسانها دارای چنین احساسی میباشند. اما گاهی اوقات این خاطرەها کماکان ادامە داشتە و بە اتمام نمیرسند.یاد آوری و خاطرە یک اتفاق و حادثە فاجعە آمیز و مصیبت بار گاهی اوقات مانند سوزش یک زخم بدن میباشد. چنین خاطراتی جدا و متمایز میباشند از خاطرات دیگری کە شخص تا قبل از آن زمان تجربە نمودە. هنگامیکە انسان وقایع خطرناک را بە یاد میاورد، مانند آن میباشد کە دوبارە آنها را تجربە نمودە و آن بلاها برایش تکرار شوند. انسان اصلأ این احساس را ندارد کە آنها دیگر سپری شدە و گذشتەاند. شخص احساس میکند آنچە را کە تجربە نمودە دوبارە بر سرش میاید. خاطرات با مرور زمان کمرنگ نشدە بلکە همچنان بە قوت خود باقی و زندە میمانند. چنین خاطراتی این امر را سخت و دشوار میسازند کە انسان بە روال زندگی طبیعی و نرمال خود بازگردد. احتمالأ فرزندان شما نیز در چنین حالتی بە سر میبرند. شاید شما متوجە تغییراتی شدە باشید. شاید فرزندتان خیلی زودترس شدە باشد. شاید او نتواند بە خوبی بخوابد و بە دلیل دیدن خواب بد و کابوس از خواب بیدار شود. کودکان و نوجوانان در مقابل وقایع خطرناک بسیار حساس و آسیب پذیر میباشند . کودکان و نوجوانان از طرق بسیار متفاوتی واکنش نشان دادە و هر کدام از ایشان شیوە عکس العمل خاص خود را نسبت بە آن وقایعی دارند کە برای ایشان تجربە بدی بودە و بە ایشان فشار وارد میسازد. برخی از ایشان منزوی و گوشە گیر میشوند. آنها احساس مایوسی، ملولی و غمگینی میکنند. بخش دیگری از آنها بسیار ناآرام بودە و یا خیلی فعالتر از قبل میشوند. فرزندان بزرگ ناگهان مانند فرزندان کوچک رفتار میکنند. بعضی از اوقات آنها دوبارە در طول شب رختخواب خود را خیس میکنند. عدە دیگری از کودکان تمایل بە سلطەگری پیدا نمودە و مایلند همە چیز را تحت کنترل خود بگیرند. فرزندان بزرگتر و نوجوانان بخشأ ابراز میدارند کە آنها دیگر باور و امیدی بە آیندە ندارند. آنها میگویند کە مسن تر و بزرگسال نخواهند شد.

والدین چگونە میتوانند کمک نمایند؟

تا جایی کە میتوانید بە فرزندتان این احساس را بدهید کە در ایمنی بسر بردە و از وی خوب نگهداری میشود. بە او نشان دهید هنگامی کە ترس دارد شما درکش میکنید. بە او بگویید کە شما متوجە آن هستید کە او چە احساسی دارد. بە او این موضوع را توضیح دهید کە دیگر لزومی ندارد احساس ترس داشتە باشد. بە او این امر را بگویید کە منطقە جنگی از اینجا خیلی دور بودە و در اینجا دیگر خطر هیچ جنگی او را تهدید نمیکند. بە فرزند خود نشان دهید کە او را دوست داشتە و مایل هستید کە اوقات خود را با وی سپری سازید. سعی کنید پیش فرزند خود بمانید و تا جای ممکن او را در یک محیط غریبە تنها نگذارید. چیزی کە فرزند شما بیش از هر امر دیگری بە آن نیاز دارد احساس اطمینان و امنیت میباشد. کودکی کە نتواند وقایع فاجعە آمیزی را کە تجربە نمودە، بە فراموشی بسپارد، نباید تحت فشار قرار گیرد. او ای توانایی را ندارد کە خود را کنترل نمودە و دوبارە یک رفتار عادی از خود نشان دهد. او نمیتواند این خاطرات را از فکر خود دور نماید، حتی اگر خودش مایل بودە و آنرا بخواهد. در صورتیکە کودکی مجبور باشد افکار و احساسات خود را کتمان و پنهان نماید، این افکار و احساسات از بین نرفتە و بە جای خود باقی هستند. اما برای فرزندتان مشکل تر از قبل خواهد بود کە با شما زندگی نماید. هنگامیکە کودکان خردسال بازی میکنند، گاهی از اوقات ایشان آن مسایلی را کە تجربە کردەاند، بازی و بازگو میکنند. او را در ادامە این کار متوقف نکنید. این شیوە بازی بە فرزندتان کمک خواهد نمود تا بە این خاطرات و مشکلات بپردازد و در حل آنها تلاش نماید. در صورتیکە فرزند شما خیلی منزوی و گوشەگیر شود، میتوانید سعی نمایید با مواظبت با او در مورد آن واقعە گفتگو کنید. شما همچنین میتوانید این پیشنهاد را بە او بدهید، آنچە را کە تجربە نمودە در یک نقاشی بکشد. در صورتیکە فرزندتان برای مدت چندین هفتە و ماه تغییر رفتار دادە و بە حالت قبلی خود کە میشناسید برنگردد، بهتر میباشد کە با یک متخصص تماس حاصل کنید. تخصص آن شخص میبایستی در مورد مسائل و مشکلات روحی کودکان و نوجوانان باشد. چنین متخصصینی در آلمان روانپزشک و روانکاو کودکان و نوجوانان نامیدە میشوند. در صورتیکە شما تمایل بە دریافت اطلاعات بیشتری در زمینە کمک بە فرزند خود دارید، میتوانید صفحات بعدی را ملاحظە نمایید. ترتیب اطلاعات دادە شدە بر حسب سن میباشد